W dniu 13 listopada br. w Łodzi w Centrum Dialogu im. M. Edelmana odbyła się Żywa Biblioteka. Zostałam poproszona o wzięcie udziału jako żywa książka pt. „Matka lesbijki” wraz z moją koleżanką z Akademii Zaangażowanego Rodzica.
Dla mnie była to już czwarta ŻB, ale druga w Centrum Dialogu im. M. Edelmana.
Po każdej mam inne wrażenia, ale jedno łączy ŻB – jest to bardzo szlachetna i niezwykle ważna inicjatywa społeczna, a my książki jesteśmy potrzebni. Chcę podkreślić, że organizacja ŻB była doskonała (organizatorami była Fabryka Równości i Centrum Dialogu). Każdego roku mamy więcej książek (28 osób i ok. 300 wypożyczeń – o ile się nie pomyliłam). Część całkiem nowych „pozycji”, nawet takie, o których wcześniej nie miałam pojęcia, że są w kręgu osób wykluczonych. Szkoda, że jako książki nie mogliśmy z kilkoma wymienić się wiedzą i wrażeniami. Ja miałam łącznie 5 spotkań (rano było trochę mniej osób). Na początku były dwie 17 letnie dziewczyny (każda osobno). Były przed coming outem. Obawiały się, chciały wiedzieć jak to było z moją córką i jak ja to przyjęłam.
Następnie do mojego stolika podeszły dwie nauczycielki w średnim wieku (takim jak ja). Jedna z nich uczyła przedmiotu „Przygotowanie do życia w rodzinie” lub jakoś tak podobnie. Uczyła na tych lekcjach między innymi o homoseksualizmie, ale nigdy przez myśl jej nie przeszło, że jej córka jest lesbijką. Dowiedziała się od niej tak około 5 lat temu. Od tej chwili cały czas jest w „szafie” (poza obecną przy rozmowie przyjaciółką). Pani co chwilę popłakiwała. Przyznała, że jej córka chce zalegalizować swój związek za granicą i być może pojedzie na ten ślub. Chyba była tym faktem podekscytowana i szczęśliwa. I tu zdała sobie sprawę, że to szczęście jest tylko połowiczne, bo jak to nazwać, jak się nie można z nikim podzielić radością?
Chyba mi „zazdrościła” takiej otwartości i dumy z własnego dziecka. Smutno mi się zrobiło. Zaprosiłam ją na prywatną rozmowę. Nie wiem, czy się jeszcze odważy?
Późnej miałam młodą parę narzeczeńską (hetero). Przyszli na ŻB przygotowani. Ciekawi byli, jaki mam stosunek do związków partnerskich, do wychowywania dzieci, pytali o prawo, o dyskryminację, o relacje w rodzinie i byli ciekawi codziennego życia. Mimo że jak wspomniałam byli przygotowani do rozmowy, to wiele spraw ich zaskoczyło, parę razy przełamałam stereotypy. Spotkanie było interesujące. Na koniec przyszła do mnie młoda dziewczyna (tak ok. 25 lat) z małej miejscowości spod Częstochowy. Nie wiem, kim była (w sensie czy hetero czy homo), ale na wiele spraw otworzyłam jej oczy. Bardzo dziękowała za rozmowę.
Po zakończeniu ŻB odbyło się małe spotkanie książek (choć już nie wszystkich). Wszyscy byli bardzo zmęczeni ale bardzo, bardzo zadowoleni.
„Matka lesbijki” – Ania
rodzicelgb 